Dag 15: San Baronto – Piteglio

Ik ben vandaag voor de verandering al om 7:00 uur op, maar omdat het winkeltje pas om 8:15 uur opengaat, kan ik pas daarna ontbijten.

Ook vandaag krijg ik gezelschap van een merel (of is het dezelfde als gisteren?); Marijke had het prachtig gevonden…

Ik ga vandaag ten Noorden van Pistoia op zoek naar 1-2 bruggen. Hoewel de weersverwachting voor vandaag minder is, denk ik dat het prima omstandigheden zijn om een tochtje te maken.

En zo rijd ik om 9:50 uur de camping af. Onderweg stop ik even langs de kant van de weg, waar zich een restaurant bevindt dat we bij toeval in 2000 ontdekten. Als je niet weet dat het er is, rijd je er zo voorbij. Je ziet er dan ook eigenlijk alleen maar Italianen.

Er was voorheen geen kaart; je had wel keuzes, maar niet heel erg veel. Het eten was meer dan prima en dat voor 3 x niks. Marijke en ik hebben hier, verdeeld over 2 vakanties, een keer of 7-8 gegeten. Morgen kijken of ik er kan eten?

Ik rijd vandaag alleen binnenweggetjes en dat betekent dat je veel ziet (als je er tenminste oog voor hebt ), maar dat er weinig tot geen tempo gemaakt kan worden.

Bovenstaande brug kom je dan zo maar ergens tegen; stond niet op ‘het lijstje’ maar is wel een mooi exemplaar.

Ik rijd door diverse dorpjes heen, waarbij het me opvalt dat er nauwelijks mensen te zien zijn.

De lucht betrekt steeds meer en daar gaat ongetwijfeld dadelijk regen uit komen…

Ik kom via allerlei bijzonder smalle paadjes –je kunt het eigenlijk geen weg noemen- uiteindelijk bij een bord dat verwijst naar de Ponte Sospeso.

De Ponte Sospeso is een hangbrug voor voetgangers over de rivier Lima. Mooi, maar ik heb geen behoefte om ergens in de hoogte, de toegang te gaan ontdekken en dan de brug 2 keer over te steken .

Ik kies er voor om verder te rijden en heb inmiddels ‘iets met roze bloemen’ . Dit geeft me overigens wel gelijk de kans om ‘te spelen’ met de scherptediepte die inmiddels beschikbaar is.

Het regent af en toe, het ene moment fors, maar dan weer gestaag druppelen.

De brug die ik wil gaan zien, is aan het eind van een weggetje dat steeds smaller wordt en dan gaat het ook weer hard regenen.

Uiteindelijk moet je om de brug te bereiken, 15 minuten door struikgewas lopen en regent inmiddels zo hard, dat ik dat niet ga doen. De bruggen waren ook geen doel op zich, maar meer een stok achter de spreekwoordelijke deur, zodat ik een (reis)doel had en dat is meer dan gelukt (Dank je wel voor de inspiratie lieve Marijke ).

En als je dan besloten hebt om terug te keren naar de camping, kom je onverwacht toch nog een brug tegen .

Ik laat het navigatiesysteem een andere route naar de camping berekenen, zodat ik niet iedere keer hetzelfde hof te zien .

Terug op de camping, knapt ook met weer op en schijnt de zon weer. Ik eet een broodje en drink er een glaasje rosé bij en de rest van de middag gebruik ik, zoals bijna elke dag, om te lezen en te puzzelen.

Ik heb geen zin om te koken en kies er voor om een pizza in het restaurant te gaan halen en die vervolgens in de caravan op te eten. Het wordt vanavond een Quattro Stagione.